Sporten en bewegen, tot voor kort vond ik het verschrikkelijk en dat terwijl ik als kind zo sportief was. Ik was altijd in beweging, ging overal op de fiets naartoe, deed 3x in de week aan wedstrijdzwemmen en ik was altijd met de jongens van de buurt aan het basketballen of wedstrijdjes hardlopen aan het doen. Ook kwam zoals bij velen van ons toen we jong waren het springtouw regelmatig tevoorschijn.
Toen ik op mijn 15e vage klachten begon te krijgen die steeds erger werden ben ik langzaam maar zeker gestopt met sportief zijn en vond ik er ook n
iks meer aan. Elke keer dat ik iets probeerde kreeg ik weer pijn. De lol was er voor mij echt af.
Nu 21 jaar later ben ik weer goed op weg met het sporten en het bewegen. Ik heb er ook echt plezier in en ik krijg er energie van. Op mijn werk kom ik er niet onderuit om te bewegen, ik loop daar zo’n 10 kilometer per dag en dat is best veel vind ik zelf.
De sportschool vind ik nog steeds niks, ik voel me daar zo bekeken en daar wordt ik onzeker van. Sta ik daar met het kleine beetje gewicht dat ik momenteel kan liften terwijl er een dame naast me staat die 3x zoveel kan liften. Gelukkig woon ik dan ook in een ruim huis en hadden we een kamer over die we tot een heuse sportkamer hebben omgedoopt. We hebben er een loopband, homegym en crosstrainer staan. Gewichten, kettlebells, hoelahoep en een pump bar mochten daar natuurlijk niet aan ontbreken.
Ik train inmiddels 5 dagen in de week en dan ongeveer 1 uur tot 1.5 uur afhankelijk van hoe ik me voel. Toen ik begon met trainen was het soms wel frustrerend, sta je dan thuis voor je tv met je Les Mills dvd en maar 2.5 kilo op je pump bar. Dit haalt niks uit dacht ik, slaat nergens op zo’n klein gewicht. Maar al snel kon ik 5 kilo tillen en op dit moment lukt het mij zelfs om soms 7.5 kilo te tillen. Ook zie ik in mijn lichaam wel degelijk verandering plaatsvinden, mijn buik wordt platter, mijn benen gespierder en zelfs mijn armen (die toch redelijk zwak zijn vanwege chronische slijmbeursontstekingen) beginnen wat gespierder te worden.
Helaas voor mij zijn er ook dagen dat ik ineens een stuk minder gewicht moet pakken of zelfs helemaal niet kan trainen omdat de pijn te erg is. Ik ben aan het leren om goed te luisteren naar wat mijn lichaam mij verteld en als ik op tijd rust neem kan ik ook weer eerder aan de slag.
Wat ik eigenlijk met dit hele artikel probeer te zeggen is dat het natuurlijk balen is als je een ziekte hebt die bewegen soms lastig maakt maar het is wel degelijk mogelijk. Weten wat er met me aan de hand is heeft uiteindelijk ook iets heel positiefs teweeg gebracht. Ik kan weer lekker sporten, fitnessen en bewegen en ben al flink vooruitgang aan het boeken.. En dat gewicht? Dat komt hopelijk met de jaren ook wel goed. Eerst maar eens die spieren sterker maken 🙂
Liefs Dalia
daaltjeswereld.com 
Één reactie