Maandag

Maandag

Ik denk dat er maar weinig mensen zijn die vrolijk worden van de maandag. Net na het weekeind weer helemaal op starten met een hele werkweek of schoolweek voor de boeg.

Nu moet ik zeggen dat ik het niet heel erg vind om weer aan het werk te gaan op de maandag. Het is hoe ik me voel aan het eind van de maandag die maakt dat ik niet van deze dag houd.

Ik werk op een middelbare school in Amsterdam en doe dat met heel veel plezier. Elke weekdag open ik de school om 07:45 uur en werk ik tot 16:30 uur en dat gaat eigenlijk prima. Behalve op maandag! Ik ga dan naar school en doe daar mijn dagelijkse werkzaamheden.

Zo rond een uur of drie begin het…pijn in mijn onderrug. Dit wordt steeds erger en tegen de tijd dat ik thuiskom is het vanuit mijn onderrug doorgetrokken naar mijn heupen, billen en benen. Weet je nog toen je klein was en je had wat je ouders “groeipijn” noemden? Nou dit voelt ongeveer ook zo aan maar dan erger. Ik weet mezelf ook geen houding te geven, zitten, liggen, staan, alles doet pijn. Door die pijn heb ik dan ook heel veel moeite met in slaap te komen en lig ik eerst nog lang te draaien en woelen tot ik eindelijk in slaap val, waardoor ik dan eigenlijk op dinsdag best wel moe ben. Pijnstillers helpen niet en ook een warm bad of massage hebben geen nut.

Ik kan het alleen maar beschrijven als een soort zenuwpijn. Pijn die aanvoelt als een grote schaafwond net onder het oppervlak van mijn huid of het gevoel van duizenden naaldjes die in je geprikt worden (voelt het zo als je een tattoo zet?)

Dit heb ik sinds ik na de vakantie weer ben begonnen met werken en alleen op de maandag. Op dinsdag wordt ik wakker en is het weer verdwenen maar de week erna komt het met dezelfde gang weer opzetten. Is dit nu de fibromyalgie die opspeeld na een weekendje rust?

Ik heb geen idee maar raar is het natuurlijk wel.

Inmiddels ben ik dus op het punt dat ik ook helemaal niks meer doe op de maandag na mijn werk. Ik kruip dan gewoon lekker op de bank met een lekker warm kopje thee en als ik geluk heb kruipen mijn katten dan ook nog lekker tegen me aan 🙂

Liefs Dalia
Follow my blog with Bloglovin