Huiselijk geweld, het komt vaker voor dan je denkt! Mijn verhaal.

Momenteel is het #metoo een groots gebeuren en dat vind ik alleen maar goed! Ik wil alleen ook even de aandacht vestigen op iets anders, iets dat minstens zo vaak voorkomt en waarvan ik vind dat het veel te weinig aandacht krijgt…huiselijk geweld.

Daarom heb ik besloten voor de eerste keer mijn verhaal te vertellen. Ik vind dit het engst dat ik ooit met jullie gedeeld heb. Deels omdat veel mensen in mijn omgeving niet weten dat ik dit meegemaakt hem en deels omdat ik me er eigenlijk voor schaam dat ik dit heb laten gebeuren en dit echt heel erg persoonlijk is.

Toen ik 21 was woonde ik in de stad en kwam ik bijna elke avond in de kroeg bij mij op de hoek om een drankje te doen. Ik kende de eigenaresse nog van uit de tijd dat ik zelf nog in de horeca werkte.

Er kwam altijd een jongen die ik leuk vond maar hij zag mij niet staan, althans niet op die manier. Op een avond zat ik aan de bar en viel mij een net zo leuke maar rustigere iets minder sociale jongen op, hij was haast verlegen. We raakten in gesprek en hij bleek mee te zijn gekomen met zijn broer, juist ja die ene! Steeds vaker kwam hij met zijn broer mee en hij bleek heel leuk te zijn. We werden dikke vriendjes en van het een kwam het ander. Het ging allemaal heel lief en schattig ook omdat hij een beetje verlegen was. Wat ik toen nog niet wist was dat hij nogal dol was op het witte poeder en verschrikkelijk jaloers en paranoia was. Op mijn vrienden, familie en zelfs op mijn collega’s.

Het sloop er heel langzaam in met hele kleine dingetjes, een broek die hij niet zo mooi vond, make up vond hij minder want hij zag me liever naturel. Dit werd steeds erger, hij vervreemde mij van iedereen in mijn omgeving waardoor ik volledig geïsoleerd raakte en hij totale macht over mij had en we hadden regelmatig ruzie en als ik mijn mening gaf dan was dat echt not done. Uiteindelijk verkocht hij me dan een klap en als ik bij hem weg zou gaan zou hij achter mij aankomen. Één keer heeft hij me gedwongen tot seks en vergis je niet ook als is iemand je partner, dwang is dwang en als je partner dit doet is het echt heel kwalijk, het is volledig respectloos en het schaad je vertrouwen ontzettend.

Naderhand had hij altijd spijt, bood hij zijn excuses aan en zei hij dat hij er niets aan kon doen. Ik ben letterlijk met hem naar de dokter geweest omdat hij zei dat hij stemmen hoorde. Achteraf denk ik dat het helemaal niet waar was maar dat hij dit zei omdat hij niet wilde dat ik wegging.

Op een bepaald moment was de angst om bij hem te blijven groter dan die dat hij achter mij aan zou komen om mijn iets aan te doen. Hij maakte mij midden in de nacht wakker omdat hij weer eens een paranoia aanval had. Ik moest in de auto stappen en we reden naar het bos. Daar heeft hij me helemaal kort en klein geslagen. Ik kon nergens heen! Uiteindelijk eindigden we weer bij hem thuis en toen ik zeker wist dat de trams weer reden en zijn familie thuis was heb ik hem gezegd dat ik mijn huissleutel terug wilde en dat ik bij hem wegging. Ik wilde niet op een dag ergens dood in een greppel gevonden worden. Hij ging bovenop me zitten met zijn handen om mijn keel. Ik zei dat ik zou schreeuwen als hij me niet losliet. Mijn sleutels kreeg ik niet terug en ik ben naar de tram gevlucht en direct naar mijn moeder gegaan waar ik een week ben gebleven tot een vriend van mij mijn sloten vervangen heeft. Ook mijn zusje heeft daarna nog een week bij me gelogeerd.

Tussendoor ben ik ook nog naar de politie gegaan om melding te maken. Volgens het letselrapport dat is opgemaakt had ik een zwaar gekneusde pols, gekneusde knie, mijn ene wang was dik en blauw, een deel van mijn onderrug was gekneusd en ik moest foto’s van mijn kaak laten maken omdat ze dachten dat dit gebroken was ik heb wekenlang met moeite kunnen eten.. Het was niet gebroken maar het was wel een zware kneuzing. Daarnaast heb ik ook door hem lange tijd last gehad van nekklachten.

Hij had mij gebroken. Ik had geen vertrouwen meer in anderen, geen vertrouwen in mezelf en mijn eigen keuzes meer en er was niks meer van mij over. Dit heb ik langzaam zelf weer moeten opbouwen.

Ook heb ik zolang ik in die woning woonde (zelfs toen ik Mike leerde kennen) nachtmerries gehad dat hij in mijn huis was en zat ik vaak met alle lampen aan midden in de nacht bang op de bank.

Ik heb het redelijk verwerkt maar terwijl ik dit schrijf voel ik toch tranen opkomen. Ik begrijp nog steeds niet hoe ik het zover heb kunnen laten komen maar ik weet wel dat ik nooit meer zomaar een oordeel over iemand vel. Je weet niet wat iemand meemaakt en hoe iemand zich voelt en je weet al helemaal niet hoe je reageert als het jou overkomt, wat je ook nu op dit moment zegt.

Wel weet ik een ding! Een man is geen man als hij een vrouw slaat. Dit zou nooit mogen en omgekeerd ook niet. Toch komt dit nog veel te vaak voor onder zowel mannen als vrouwen. Gebeurt dit jou of iemand in de omgeving zoek dan alsjeblieft hulp, er zijn genoeg plaatsten waar je terecht kunt! Geloof nooit dat je dit hebt verdiend want dat heb je NOOIT! Je partner mishandelen zowel geestelijk als lichamelijk is gewoon een hele laffe daad!

Een tijdje geleden is er nog een campagne van allemaal celebs geweest die zich hiervoor hebben ingezet!

Behandel je partner altijd met respect. Wees lief voor elkaar en help elkaar.

Ben je iemand of ken je iemand die mishandeld wordt? Schroom dan niet en meld het bij de politie.

Liefs Dalia

Follow my blog with Bloglovin