Hoe frustrerend is dit?
Afgelopen woensdag was ik bij de reumatoloog. Buiten wat moeheid en een beetje spierpijn was alles in orde. Je kent het wel, het gevoel alsof je griep gaat krijgen. Zeker als je fibromyalgie hebt zal dit gevoel bekend voor je zijn, je voelt je gewoon lamlendig en moe. Gewoon zomaar, omdat je lichaam weer eens niet doet wat je wilt. Geen probleem, dan doen we het een paar dagen rustig aan, vroeg naar bed en even niet trainen. Gaat het vanzelf weer over toch?
Nou in dit geval dus weer niet!!!
Vrijdag heb ik de reumatoloog gebeld want de bekende pijn in mijn heup die ik ook in maart al had en waardoor ik een week bijna niet en daarna vier weken met een kruk heb gelopen voel ik weer opkomen. Hij is er niet en dus moet ik wachten tot dinsdag want de dienstdoende reumatoloog wil mijn reuma medicatie niet verhogen omdat er een paar dagen geleden niets aan de hand was. Heel vervelend dit. Als reumatoloog weet je toch wel dat een ontsteking zich heel snel vanuit het niets kan vormen? Bovendien heb ik ook nog fibromyalgie die de pijn versterkt.
Over precies 4 weken gaan mijn partner en ik trouwen. We hebben hier hard voor gespaard, heel veel voor geregeld en zelf helemaal een dans samengesteld. Het kan dus echt niet zo zijn dat ik net zoals vorig jaar zomer met een kruk loop! Inmiddels stress ik hem dus (voor het eerst sinds we begonnen zijn met het organiseren van de bruiloft) Hell No dat deze ziekte onze mooie dag gaat verpesten he! Dit is echt mijn grootste nachtmerrie van het moment. Ik heb daarom ook een stapje terug genomen van het trainen.
Je begrijpt dus wel dat ik onwijs baal van dat reumatoloog verhaal en ik nu dus moet wachten tot mijn eigen arts mij (pas) dinsdag terug kan bellen! Hopelijk mag ik dan omhoog met de doses medicatie die ik slik (alsof ik voor mijn lol om een hogere doses prednison vraag…) En voor nu maar even rustig aan, naar de fysio en misschien een bezoekje aan de zonnebank. Ik ga er vooralsnog vanuit dat het dan helemaal goed gaat komen en ik voor de trouwdag weer helemaal “ heel “ ben!
Liefs Dalia
daaltjeswereld.com 