Écht hoor! Ik kan er soms, heel soms, ook echt de balen van hebben dat ik belast ben met fibromyalgie.
Als je alles onder controle hebt en je een familiedag in de Efteling hebt .. en juist dan BAM daar as fiebje.
Aangezien het een familiedag is en ik rekening houd met 8 anderen, zit er niets anders op om vol te houden en door te gaan.
Ik kan wél de keuze maken attracties over te slaan en gaan voor het “aanwezig” zijn. Oftewel de “overlevingsknop” gaat aan. Wat kun je jezelf dan in de weg zitten hè. Pffff… gezellig doen, proberen te genieten, zorgen dat men geen “last” heeft van je om je vervolgens erdoor heen te slepen op eigen kracht.
Nu klinkt dit negatief, maar begrijp mij niet verkeerd!! Ik heb een enorm mooie dag gehad met zeer lieve en leuke mensen om mij heen. Hoe ik mij heb gevoeld en hoe ik mij de dagen erna voelde was het allemaal waard.
Maar als ik dit nu met een vrolijke noot zou typen zou dat niet kloppen met hoe je je voelt met fibromyalgie…soms is dat gewoonweg heel beroerd , pijnlijk en ellendig.
De day after de Efteling? Het voelt alsof ik de hele nacht heb doorgehaald met heel veel sterke drank op. Oftewel het voelt beroerd en lamlendig, als een heftige kater na een flinke avond stappen…of zoals velen omschrijven met fibromyalgie als een flinke griep.
Dát is trouwens ook zo typisch hè..de hele dag in de Efteling schreeuwt je lijf om rust en droom en waan je jezelf in een heerlijk bed. En dan lig je eindelijk in zo’n heerlijk bed, klaar om naar dromenland te gaan..vergezelt met medicijnen en warmtekruiken…dan kun je NIET slapen!! Dan kom je dus niet in mooi dromenland omdat je te ver en te lang bent doorgegaan. Cirkeltje weer rond.
Dus de day after zat er niks anders op om zoveel mogelijk rust te pakken en mij vooral niet druk te maken om dingen. Het scheelt ik had er niet eens de energie voor. Zere branderige ogen, hoofdpijn, spierpijn door het hele lijf, felle pijn in heupen en misselijk. En ja…het was het allemaal waard.
Het mag er zijn, het zal er zijn en het is er. Dit soort momenten zijn er de rest van mijn leven en hiermee moet ik dealen. Mij houdt het niet tegen om te doen wat ik wil doen, ik neem ze dus voor lief.
Voor nu zorg ik voor balans en rust en bladiebladiebla..en ben ik over 2 dagen weer redelijk back on track.
Pijnvrij en topfit ben ik geen dag. Ook al ben ik een fitness typetje, pijnvrij en topfit ben ik geen dag. Sterker nog ik denk dat ik mij rot schrik als ik plots blaker van de energie en niks voel!!!
Alleen pretparken zoek ik voorlopig even niet meer op.
Liefs en tot volgende week…
Carien
daaltjeswereld.com 