Kun jij ook zo enorm genieten van de herfst? Van het steeds donkerder worden buiten? Ik wel! Eerlijk gezegd heb ik ook geen voorkeuren qua jaargetijden. Het buitenleven in de zomer is uiteraard heerlijk en de zon is altijd een blijmaker. Maar de herfst heeft dan weer zijn prachtige kleuren. En zodra november nadert gaan de kaarsjes in huis weer aan. Dan creeër je eigen geluksgevoel lekker warm in huis.
Voor mij is dat dus kaarsjes aan in huis. En straks met de kerstboom in huis, een echte dat wel. Ik wil die geur niet missen.
Voorheen kwam de kerstboom pas nádat de Sint was geweest, tegenwoordig zijn mijn kinderen niet meer van die leeftijd dus je raadt het al…de boom is erg vroeg deze jaren.
Over Sint gesproken, dat is wel iets wat een klein smetje geeft op mijn vrolijke stemming in deze “speciale” maanden. Als kind leef je in een heerlijke fantasie toch? Ik kan mij de Sint vieringen bij mijn opa en oma nog zo goed herinneren!
Met rode wangen van angst en opwinding of de Piet wel kwam met de kadootjes en de rot klap die dan kwam omdat Piet bonsde op de deur of van het dak gleed omdat de zak te zwaar was met alle kadootjes…
Ja die tijd met pepernoten en warme chocomel en blije opgewonden en opgewekte kinderen. Helaas of niet helaas, ik koester mijn herinneringen aan deze mooie tijd en vind het oprecht jammer dat deze tijd bijna tot het verleden hoort…althans zoals ik ‘m heb beleefd.
Eerlijk is eerlijk ik vind het oprecht jammer dat dit kinderfeest is en wordt verstoord. Op het moment dat ik dit type snap ik ook wel dat ik misschien nu wat mensen tegen de schenen schop, maar dat doen zij ook bij mij. Want ze verstoren mijn herinneringen die ik ook als volwassene en als moeder en als tante zo graag herbeleef.
Maar ik kan niet wennen aan een niet geschminkte Piet.
Sterker nog…hoe zaai je angst?
Laatst sprak ik een tiener..een meisje..zij was gevraagd door een basisschool of zij zwarte piet wilde spelen op 5 december. Dat is toch fantastisch? Meest dankbare en leuke rol die je je kunt bedenken!! Ben ik in mijn jeugd ook geweest voor alle buurtkinderen, hulp Piet. Maar….dit meisje twijfelde!!
Waarom? vroeg ik haar…van het antwoord schoot ik in eerste instantie in de lach. Niet dat ik haar uitlachte, maar uit ongeloof van wat ik hoorde. Misschien was het eerder uit schrik? Zij vertelde mij dat zij twijfelde omdat ze bang was in elkaar geslagen te worden als zij als Piet over straat ging. Dat was tenslotte het jaar eerder ergens gebeurd.
Okee…wie discrimineert hier in dit geval kun je je afvragen? En hoe kan het dat een kinderfeest verandert in iets grimmigs? Hoe? Waar? Wanneer? Waarom? JAMMER is het allemaal wel. Gelukkig gaat dit meisje 5 december tóch helemaal op in haar rol en zullen er nog steeds blije kinderen zijn. En weet de nieuwe generatie niet hoe het was of het anders kan, laat hun vooral genieten van hun kindertijd mét Sint en Piet.
Ondertussen steek ik nog een waxinelichtje aan in deze schemer en zak ik onderuit in mijn luie stoel met een kop warme chocomel en denk terug aan de goede oude tijd.
Liefs,
Carien
Volg mij ook op Instagram.
Ik vind het heel triest dat zo’n meisje met deze angst moet lopen het is een kinderfeest en het leeft al traditie lang ik kan mij ook herinneren hoe het sinterklaas werd gevierd op school bij ons thuis mochten we ons schoentje zetten en heel hard voor de kachel zingen echt een leuke tijd was dat
LikeGeliked door 1 persoon
Het is gewoon erg jammer vind ik dat dit gebeurd! Oooohhh jaaa dat mega luidkeels zingen achter de deur of inderdaad voor de kachel…heerlijke tijden!!
LikeGeliked door 1 persoon
Ja ik dacht hoe harder ik zing hoe beter de Sint mij kon horen
LikeGeliked door 1 persoon