Toen ik 6 jaar geleden in een revalidatie traject terecht kwam heeft mij dat vele mooie veranderingen opgeleverd. Niet direct maar tot op de dag van vandaag pluk ik daar de vruchten van zeg maar. Het zijn de kleine aanpassingen die ik heb doorgevoerd die mij helpen belast te zijn met fibromyalgie maar er geen last (of in ieder geval minder) van te hebben. Maar wat mij tot op de dag van dat hele traject is bijgebleven is een gedicht die ik toen kreeg van een behandelaar. Graag wil ik deze met jullie delen. En dan hoop ik dat met het delen van dit gedicht jullie ook een heel klein beetje houvast hier aan kunnen hebben.
Ik wil hier dan ook graag mee afsluiten, verdere woorden lijken mij overbodig.
Liefs,
Carien
Volg mij ook op Instagram.
De vicieuze cirkel
Als ik blijf kijken
zoals ik altijd heb gekeken,
blijf ik altijd denken
zoals ik altijd heb gedacht.
Als ik blijf denken
zoals ik altijd heb gedacht,
blijf ik geloven
zoals ik altijd heb geloofd.
Als ik blijf geloven
zoals ik altijd heb geloofd,
blijf ik doen
zoals ik altijd heb gedaan.
Als ik blijf doen
zoals ik altijd heb gedaan,
blijft mij overkomen
wat mij altijd overkomt.
daaltjeswereld.com 