Geraakt

Ik denk dat iedereen wel een moment heeft gehad, misschien zelfs momenten, dat je denkt dat je iemand begrijpt maar achteraf bleek dat niet zo te zijn.

Mij overkwam dat vorig jaar. Bewust zeg ik vorig jaar, omdat het voor mij inmiddels achter mij ligt en we staan tenslotte in een nieuw jaar vol met nieuwe ontwikkelingen. Maar om mijn verhaal af te maken, het feit dat je van jezelf weet en of vind dat je mensenkennis hebt, maar sterker nog…je weet dat je een groot hart hebt en belangeloos voor iemand klaar staat. Dat je uit je goedheid voor iemand klaarstaat en dan plots bemerk je wat kleine addertjes glibberen. Zo’n moment, is dat herkenbaar voor jullie?

Ik heb met al mijn goede bedoelingen voor iemand klaargestaan en kreeg de deksel zoals het spreekwoord zegt. Het heeft mij pijn gedaan en even uit balans gebracht. Wist even met de situatie geen raad. Want zag ik het nou verkeerd? Wat zegt mijn gevoel? Maar kan ik nog wel vertrouwen op dat gevoel van mij? En hoe ga ik hier nu mee om? Voorheen klapte ik zonder nadenken het boek direct dicht. Schepen verbranden ben ik ook best goed in, zeg ik eerlijk. Maar wijsheid komt met de jaren toch? Dus over dit specifieke iets heb ik langer gedaan dan wat ik eigenlijk zou willen. Ik kon er tenslotte ook naast zitten met mijn gevoel en mening. Roddelen en kwaadsprekerij zitten zeker niet in mijn aard, dus hoe maak ik dit bespreekbaar zonder de betreffende persoon in een verkeerd daglicht te zetten? Lastig!

Nog steeds herkenbaar? Of ben ik nu echt de enige die hier “last” van kan hebben? Het heeft mij een paar weken beziggehouden totdat ik na een zoveelste “incident” ik toch maar eens met een vriendin ben gaan praten. Tenslotte over iets praten is niet altijd negatief! Integendeel zelfs, het kan je een hele andere kijk op de zaak geven. Ook nu.

Het heeft mij inzichten gegeven waar ik voorheen niet bij stil heb gestaan. En dat heeft mijn lucht geklaard en mij ruimte gegeven om los te laten en door te gaan. Ik heb het desbetreffende schip achter gelaten in de haven, wij voeren zeer overduidelijk niet dezelfde koers. Geen probleem, maar je wilt allebei verder en dat ging in dit geval niet op een en dezelfde boot of beter gezegd niet vanuit dezelfde haven.

Misschien vind je mijn schrijfstijl nu wel heel vaag en bijzonder maar ik schrijf vaak herkenbaar hoor ik van jullie, dus wellicht begrijpen jullie nu ook wat ik bedoel? Het is namelijk niet mijn bedoeling om diegene te kwetsen of in een kwaad daglicht te zetten. Ik ben gekwetst en soort van teleurgesteld omdat de koers abrupt is veranderd, maar van een vriendelijk groot hart maak ik niet plots een moordkuil. Wie weet is het mijn leeftijd die mij de wijsheid heeft gebracht, of wie weet wel alle andere tegenslagen die ik in de loop der jaren heb geïncasseerd. Alles wat je mee maakt vormt je tot wie je bent en waar je voor staat.

En zo vaar ik 2019 dus vanuit een andere haven, maar met dezelfde focus. Wil ik jullie graag nog steeds bereiken met mijn blogs hier op Daaltjeswereld, mijn ervaringen delen richting het podium (bikinifitness), jullie kennis laten maken met producten die ik mag proberen en testen, motiveren en inspireren. Dat dit jaar maar veel goeds en moois voor ons in petto heeft dat wij met elkaar kunnen delen.

Liefs,

Carien

volg mij ook op Instagram .