Oepsie

En dan opeens, boem zomaar plots had ik een besef van leeftijd. Ik had het al in mijn story op instagram laten voorbij komen, maar kom er hier toch even op terug. Wat was er nu precies aan de hand? Nou dat ga ik jullie dus eens haarfijn proberen uit te leggen.

Onlangs was ik aan de drukte ontsnapt voor 2 dagen omdat ik daar zwaar de behoefte aan had na een mega hectische en drukke periode. Toen mijn man en ik daar zo op het terras in het zonnetje zaten en genoten van de rust, zeiden wij gekscherend tegen elkaar “we worden oud”. Nou hopen wij inderdaad samen oud te mogen worden, maar dat was niet wat we op dat moment bedoelde. Ik ben werkelijk nooit bezig met leeftijden, ik heb er niks mee. Ik vier ook nooit mijn verjaardag. Als mijn kinderen het willen vieren helemaal okee maar ik begin er niet aan. Je bent mega druk op jouw eigen feestje, na een hele dag en avond plof je neer en bedenk je je “wow ben kapot van al dat lopen en verzorgen”….nah dan kies ik voor een moment met vrienden ergens een hapje eten ofzo en dan voel ik mij gezegend, hoef ik niet persé jarig voor te zijn trouwens.

Nee wat wij bedoelden op dat moment, is dat we even stilstonden bij alles wat er gebeurd was en wij de conclusie deden dat dit waarschijnlijk toch dan wel een leeftijd gevalletje zou zijn. Ik zelf zit in de overgang wat leeftijd gebonden is van nature. Mijn man is een beetje dolende van wat hij wil en niet, ook een soort overgang maar voor een man noemen ze dat anders. Wij zitten samen in de overgang hebben we geconcludeerd, dat maakt het nog een beetje aangenaam en gezellig. We lachten er om en lieten het feit dat we inderdaad 46 jaar zijn dat voor wat het was. Met daarbij de voorpret over het mogen behalen van de 50 jaar. Oh mijn gossie ik ben als eerste de klos met alle uitbundigheid vrees ik.

 

Maar goed wat ik al aangaf ik ben nooit bezig met mijn leeftijd. Je moet mij ook echt af en toe even wakker schudden en vertellen dat ik niet meer tot de broekies behoor. Dat vind ik niet erg, dat mag. MAAR…waar ik dus van de week wel van uit mijn plaat ging was een gast in de gym. Voor ik vertel wat ie nou precies zei, wil ik dat jullie weten dat ik momenteel ietwat (door de hevige hormoonschommelingen) vaak niet geheel lekker in mijn vel zit en ik mega moeite heb met mijn “bulkfase” qua fitness. Wat bulkfase is heb ik al eens uitgelegd, maar heel kort door de bocht is het van afgetraind (cutfase) naar een gevulde/volle shape (bulkfase)…daar ga ik niet al te uitgebreid over hebben, maar is wel waarom ik af en toe daar prikkels van buitenaf van slag kan raken.

 

Ik was dus in de gym om mijn training te doen. Momenteel ben ik van de fullbody trainingen af en heb ik nu 2x per week upperbody en 2x per week lowerbody. Eureka we komen er wel!!

Maar goed, bij ons in de gym heb je dus een “krachthonk” waar je de meeste apparaten en dumbells etc kunt vinden. Maar wat je daar ook vindt zijn een stelletje mannen die denken dat ze alles kunnen en mogen. Zij denken ook te weten hoe ik mijn trainingen moet doen, want ja daar heeft mijn coach helemaal geen verstand van uiteraard. Die bemoeienissen zijn al irritatie punt nummer 1. Waarom bemoeien mensen  zich met mijn trainingsschema? Hoezo denk jij te weten dat mijn schema niet klopt? Werkelijk hè, ik heb mijn schema op papier mee en daar train ik naar. Die gast pakt mijn schemaatje en beweerd dat ik dat niet goed had gedaan. Ik keek hem aan en dacht “serieus???”…ik zei maar niks want soms is het toch echt verstandiger je niks aan te trekken van dit soort mensen. Maar toen hij ook nog zonder te overleggen of vragen het apparaat in gebruik nam waar ik aan het trainen was, tja toen kon ik niks anders dan wat zeggen. Heel vriendelijk heb ik aangegeven daar nog mee bezig te zijn en dat ik nog 1 set moest en dat hij er daarna best bij kon en mocht.

 

En toen kwam ie “maar oudje…hoe oud ben jij wel niet?..een jaar of 45/50? jij traint echt zinloos, kansloos trainingsschema en je staat in de weg om het nog niet eens over je dikke lijf te hebben”…

Okay, wat doe jij in zo’n situatie? Ik zou ontploft zijn maar ik dacht direct daar bereik ik niks mee. Ik bedacht mij geen moment en barstte in lachen uit en zei alleen maar “jij bent echt zo grappig”… Maar toen kreeg ik letterlijk de slappe lach want dat gezicht van die gast was werkelijk hilarisch. Zo die zat…apparaat was weer voor mij en die bal gehakt was weg.

 

En toch zat het mij niet lekker, ook door de onvrede met het bulken geef ik toe. Maar ook om het feit dat als hij dit naar mij doet dan doet hij dit ook naar een ander? Wie is hij om mij zo aan te spreken en waardoor ik dan even van slag ben en even heb gedacht heb toen ik thuis kwam “wellicht ben ik inderdaad te oud om te denken dat ik mijn shape kan verbeteren”..maar dat was heel even. Want wat weet zo’n hersenloze jongen nou af van bikinifitness als hij überhaupt al iets weet van een “cut-en bulkfase”…okee dat had ik snel naast mij neergelegd, mede dankzij mijn lieve coach waar ik uiteraard mijn hart even luchtte. Mooiste wat zij zei “je bent zo oud als je je voelt, en dat is bij jou alles behalve wat je qua kalender leeftijd bent” met heel veel lachende smileys. Kijk en dat is serieus iemand die weet waar ze over praat.

Maar wat mij nu nog steeds het meest dwarszit….is de mentaliteit van die gast. Als hij dit naar mij doet, doet hij dit wellicht ook naar anderen? En dat vind ik dus niet okee! Ik merk heel vaak dat vrouwen al moeite hebben om in onze gym dat “krachthonk” in te gaan, in de wandelgangen ook wel het testeronhok genoemd. Ik weet nog heel goed in het hele begin dat ik daar in die gym kwam toen had ik dat ook…maar stel nu dat je al je moed hebt verzameld om toch daar te trainen en er gebeurd zoiets als dit? Zou diegene dan wegblijven? Ik hoop het niet!!

 

Voor nu een sportieve en vriendelijk groet van mij!

Tot volgende week,

 

Carien