Pauze

…je leest het goed. Ik zit te denken aan een pauze. Een pauze qua bloggen en wie weet ook wel af en toe met social media.

Ik heb enorm mooie samenwerkingen en mag enorm leuke dingen doen en meemaken, maar de keerzijde is dat het ook veel tijd vergt om alles goed te willen doen. Momenteel voel ik mij in een soort van spagaat glijden omdat ik ook wel eens nee zeg tegen dingen of afspraken en dat vind men dan vreemd. Ten eerste kies ik altijd nog wat oprecht is en wat echt bij mij past, ten tweede is mijn passie en hoofddoel fitness. Zet daar naast een druk gezinsleven met 2 honden die ook hun verzorging willen en nodig hebben. Kijk en toen ik gewoon mijn gangetje ging en lekker door hobbelde kon dat allemaal prima. Nu is daar een punt gekomen dat ik merk weer enorm druk te zijn, wat ten koste gaat aan mijn herstel sowieso maar ook aan mijn humeur. Hoe drukker ik ben hoe meer de vermoeidheid toeslaat. En dan ook nog de eigenschap iedereen tevreden te willen houden…dat lukt dus niet hè! Dus dan moet ik keuzes gaan maken.

Neem nu deze maand, mijn man is zzp’r en is momenteel erg druk in en met het afronden van zijn nu lopende klus. Eind van de maand vertrekt hij naar Praag om daar ook nog zaken af te ronden. Dat houdt in dat veel (bijna alles) op mij aankomt, gelukkig ben ik inmiddels veel fitter dan tig jaar terug, maar het is en blijft een feit dat ik belast ben met de auto immuun ziekte fibromyalgie. Dus zal ik en ik alleen mijn grenzen goed moeten bewaken. En daar is nu dat punt aangekomen. Aanstaande zondag had ik in principe een afspraak staan maar omdat werk roept en ik mijn zoon en honden niet in de avond voor een x aantal uur alleen laat heb ik deze afspraak moeten cancellen. Baal ik daar van? Uiteraard baal ik daar enorm van, maar ik ben ook weer zo dat het niet anders is en er komen nog wel weer andere mooie momenten. Onvoorziene zaken zijn en houd je altijd. En ik heb mijn lesjes wel geleerd, dus ga in dit geval niet alles op alles zetten om alsnog te kunnen. Nee. Ik zal je uitleggen waarom niet, omdat dat een portie mega stress bij mij oplevert waar ik niet op zit te wachten want dan kan ik veel meer niet dan alleen dat ene avondje niet. Stress is voor niemand goed, maar bij mij slaat dat direct op mijn spieren, en gestel. Nog meer vermoeidheid en pijnen. Dan zou het cirkeltje weer rond zijn, want dat werkt mijn trainingen weer tegen…nope geen goed idee dus.

Wetende dat deze maand dus druk zal zijn en aardig wat opofferingen van mij zal vragen zal ik het om die reden ietsje rustiger aan willen doen. Sommige afspraken zal ik aan mij voorbij moeten laten gaan en wat vaker mijn rust moeten pakken. Dit is hoe ik al jaren leef met mijn fibromyalgie…de lijn blijft dun maar zolang ik er op blijf letten gaat het goed. En dan kom ik op het stukje bloggen, waarom daar in een pauze? Ik blog graag vanuit mijn hoofd en hart. Dat wat ik meemaak, dat wat mij bezighoudt of in sommige gevallen een opdrachtgever die een blog verwacht. Mijn blogs zijn altijd persoonlijk, maar omdat ik nu dus een spagaat feeling heb zeg maar, kan ik niet echt relaxed iets typen. Merk ik dat ik niet zo goed weet wat ik jullie wil vertellen omdat het dus zo druk is momenteel in de privé sfeer en dus ook in mijn hoofd. Hele verhalen gaan nu gewoon niet zo goed op papier komen. Ik verwacht dat ik op Instagram nog wel met enige regelmaat iets blijf posten omdat dat maar een kort stukje is. En ik wel heel graag met jullie in “contact” blijf. Dus kortom….jullie zijn gewend van mij op dinsdag en donderdag een verhaal /bog/ review te lezen, maar het kan dus gebeuren dat er her en der wat “gaten” vallen..mocht ik tijd hebben type ik met alle liefde, maar tijd is nu iets wat ik ook erg nodig heb voor andere zaken.

Liefs,

Carien