Ben jij daar ook zo goed in? Dingen bedenken en of overdenken?
Wat betekent denken volgens Wikipedia? ;
“Denken kan omschreven worden als een innerlijk of mentaal proces waarbij een beeld of voorstelling (van iets of iemand), herinnering (van iets of iemand), of idee (inzicht, begrip, plan) wordt gevormd. Nadenken, overwegen, zich te binnen roepen zijn aan denken verwante begrippen.”
Okee dat zijn heel veel woorden. Waar ik naar toe wil in dit blog? Hahaha dat is dus een goede want ik denk iets maar geen idee wat ik daar over kwijt wil, nou ja weet ik wel maar vraag mij af hoe ik dat ga doen. En dit dus omdat ik denk dat wat ik neer ga zetten wel eens verkeerd (weer) opgevat kan worden en dan is er weer herrie en opschudding in de tent en ik denk dat ik daar dus weer geen zin in heb. Zie je de mens denkt heel wat af in een luttele paar seconden over eigenlijk niet eens belangrijke issues. Je kan mij niet wijs maken dat ik hier de enige in ben…ik ben uniek dat weet ik maar zo uniek nu ook weer niet. (lees dit lollig hè, want arrogantie past mij echt niet!!)
Nooit heb ik het idee gehad ergens bij te willen horen, sterker nog ik functioneer het liefst alleen. Een einzelgänger zegt men dan. Dat vind ik dan weer niet zo heel positief klinken dus denk ik liever “die is graag op zichzelf”. Tegenwoordig is dat niet echt anders, ik ben graag op mezelf. Ik train ook altijd alleen. Laatst vroeg iemand in de gym aan mij of ik nooit samen met iemand trainde…euh nee dus. Waarom niet krijg je dan, nou serieus waarom wel? Jij denkt dat je samen beter traint en ik denk van niet. Zie je weer zo’n denkpatroon. Voordat ik mijn blogpauze inlaste had ik het er ook al over toch? Aannames doen. In mijn beleving zijn aannames gelijk aan denken.
Ik heb natuurlijk niet voor niks pauze ingelast, ik refereerde er net nog aan dat ik niet weer zin heb in herrie en opschudding, maar jullie weten dat wat ik denk dat type ik. Euh ja soms wat anders geformuleerd dan dat ik daadwerkelijk denk, maar dat is omdat ik nogal direct kan zijn. Ik zelf vind dat niet erg, ik zelf heb daar geen last van, maar ik denk dat directheid in een blog minder goed bevalt dan in een gesprek, daar heb je immers nog de kans om terug te reageren ofzo? Ach zo type ik inmiddels een eind weg en denk wat af. Weet je wat dan wel weer het rare is? En hopelijk herkennen sommige zich hierin?;
Ik kan over heel veel nadenken, maar juist over zaken waar je beter eerst over na zou kunnen denken die doe ik dan weer gewoon en denk ik pas achteraf “oeps niet handig”. Zeg eerlijk! Dat hebben jullie ook wel toch? Conclusie na dit gebrabbel? Het is moeilijker dan je denkt om iets “anders” te formuleren dan dat je in je hoofd hebt. Dat dus. Tijdens een coaching traject kreeg ik dit mee als tip, dat ik mijn communicatie zou kunnen aanpassen om een andere vraagstelling te creëren. O my nou na dat alleen al raakte ik in de war. Ik denk dat ik te vast geroest zit in mijn gewoonte te zijn wie ik ben en wil zijn. Ze hadden zeker gelijk dat ik niet altijd de antwoorden krijg die ik zou willen, dat ik ook best vijanden maak, naja nog niemand heeft mij de oorlog verklaard dus vijand zal wel meevallen. Maar in real life hanteer ik nog steeds mijn regel “denk wat je zegt, zeg wat je denkt”. Maar, in mij schrijven ga ik het denk ik dus inderdaad anders proberen te doen. Dit was een poging. Idee was goed de uitvoering wat minder. Geen probleem oefening baart kunst dus volgende week gewoon weer een blog online, nieuwe ronde nieuwe kans toch?
Liefs,
Carien