Weet je wat een lekker gevoel geeft? Een gevoel waar je in principe weer een paar uren, dagen zelfs of in een heel zeldzaam geval weken op kunt teren? Op complimentjes. Op woorden die jou een goed gevoel geven, die zeggen dat je leuk of aardig bent of dat je ergens goed in bent. Dát. Dat geeft een tevreden en gelukzalig gevoel. Tenminste, wanneer je ervoor open staat.
Want het kan ook gebeuren dat het je helemaal geen fluit interesseert. Dat je eigenlijk niet eens hoort wat er gezegd wordt en dat alles aan je voorbij gaat. Super jammer op zo’n moment maar daar heb je dan verdraaid weinig aan.
Ik weet niet hoe het met julie ziet maar ik heb een beetje een dubbel gevoel bij complimentjes. Ze kunnen twee kanten op gaan. Precies de kanten die ik zojuist noemde. De ene keer dan ga ik er helemaal van uit mijn plaat en kan ik er steeds over mijmeren. Dan plopt de gemaakte opmerking in mijn hoofd en zit ik er over te dagdromen. Dan nemen mijn gedachten een loopje met me en wordt het in mijn brein steeds mooier en rooskleuriger. Dan is opeens de sky the limit zeg maar. Zo’n “Man wat ben ik geweldig” kinda feeling…
Een andere keer hóór ik het niet eens. Of lees ik over de woorden heen. Of is alles zo dubbelzinnig of cryptisch omschreven dat ik er geen zak aan heb. Dan raakt het me dus gewoon niet. Of ik wíl het niet horen natuurlijk, dat kan ook. En ik denk eigenlijk dat iets niet ‘willen’ horen ook vaak bepaalt of het daadwerkelijk binnen komt of niet en is het maar net waar je voor open staat.
Een andere factor is: wíe zegt of schrijft het tegen je? Is dat iemand die je bewondert? Is het iemand die doet waar je tegenop kijkt of die je gewoon leuk vindt als mens? Want ook dat geeft kleur aan een opmerking. Of, haalt de kleur er juist uit 😉
Ik krijg niet veel DM’s in mijn inbox maar heel af en toe dan vind ik er eentje van een kerel. En hoewel ik getrouwd ben met de leukste vent die mij werkelijk op het lijf geschreven is, (meestal dan; af en toe dan wens ik dat ik het bonnetje van aankoop bewaard had ☹) complimenten van mannen zijn toch anders dan die van vrouwen.
Bij de ene gast meen je dat je echt een lekker wijf bent, bij de andere denk je “Okayyyy, skipppp, ga jij maar in de zandbak spelen” Die twee zorgen dan voor een heel andere beleving. Nou moet ik zeggen dat ik weer wel regelmatig ‘hey’ in de inbox tegenkom. Of nou eigenlijk zitten ze in dat vak wat je nooit opent omdat je de mensen niet volgt. Daar zie ik regelmatig van die diepgaande opmerkingen in zitten haha. Want ‘hey’ is op zicht best heel ehm, nou ja, catchy. Catchy genoeg om weg te klikken tenminste.
Wat ik sowieso een typisch verschijnsel vind is de waarde van negativiteit. Want hoewel Pinterest en instagram wemelt van de quotes en posts en diepgaande adviezen dat negativiteit vergeten zou moeten worden, er niet toe doet en je vooral omlaag trekt en niet up-rised zoals dat veel kekker klinkt, doet het alles wat je juist niet wilt. En waarvan de quotes prediken dat het juist niks toevoegt voegt het naar mijn idee juist veel te veel toe:
Ergernis bijvoorbeeld, vermoeidheid, frustratie en boosheid. Zomaar even een paar dingen die ik uit mijn mouw schud omdat het nou eenmaal zo is. Positief zijn is één ding; negatieve opmerkingen hebben over het algemeen een veel langere nawerking. Zelfs wanneer deze inderdaad door een of andere flipflap rondgeslingerd worden. Mensen die jou niet kennen, die anders niks om handen hebben dan kwistig met dit eigenaardige verschijnsel in de rondte te strooien.
Dan moet je vervolgens ofwel een engel zijn, ofwel behangen zijn met kwaadafwerende edelstenen zodat je niet geraakt wordt hierdoor. Maar bizar is het wel; dat lelijke opmerkingen in woord en geschrift altijd zo naar blijven hangen. Een enkeling bezit de gave dit heel makkelijk van zich af te laten glijden en eigenlijk moesten we allen bij diegene in de leer om ons dit ook eigen te maken. Al was het alleen al om juist de leuke opmerkingen te onthouden en de lelijke subiet te vergeten.
Nou is het wel zo dat er ook nog zoiets is als nuances. En je geheugen is ook niet 100% betrouwbaar. Want als jij ervan overtuigd bent dat wat dénkt dat dat realiteit is: dat is het niet. Een herinnering bijvoorbeeld is niets meer dan een beleving. Eentje die je nog zelf hebt ingekleurd ook. Heel vaak heb je er dingen onbewust bij weggelaten of er juist aan toegevoegd. Het is eigenlijk nooit precies zo zoals het gegaan is. Dat kun je geloven of niet, of leuk vinden of niet, dat is nou eenmaal zo.
Dat maakt tegelijkertijd alles een tikkeltje lichter. Want dat betekent meestal dat het iets luchtiger was dan in jouw herinnering en in jouw beleving. Wat betreft die nuance; dat is simpel. Een klemtoon, een verkeerde emoticon of een (lelijke) grimas kan een opmerking doen verbleken of juist oplaaien als een knetterend vuur.
Ik heb zelf nog wel eens de handicap dat ik een verkeerde emoticon bij een reactie plaats op Instagram of op Whatsapp. Dan kan ik de plank dus volledig misslaan omdat ik te snel op verzenden klik. Of nog erger, de autocorrect die er een heel ander woord van maakt. In ons bedrijf reinigen we ‘rookgaskoelers’ Je wilt niet weten hoe vaak ik per ongeluk “rookgas – kolere” opschrijf… En dat ik dat dan nog net op de valreep kan corrigeren. Kolere is nou niet echt een woord wat je graag in je mailtjes verwerkt zeg maar.
Woorden hebben onmetelijke krachten. Ze kunnen je dagen maken en breken en ik gok dat de meerderheid van ons dat wel kan beamen. Ik kan er zelf ook wat van hoor; zwelgen in opmerkingen. Jammeren over misplaatste comments, zeiksnorrerigheid en brutaliteit. Maar gelukkig zijn er altijd anderen die beter kunnen relativeren dan ik en mij weer tot orde roepen. Daarna kalmeer ik weer en plaats ik de dingen weer even in perspectief.
Eigenlijk is het handig om te filteren. Gebruik de dingen die je kunt gebruiken (“kunt” is trouwens ook zo’n woord wat snel transformeert in “Kutn” maar dit even terzijde) en doe er je voordeel mee. En wat je niet kunt gebruiken of wat niks toevoegt: LET. IT. GOOOO. Al is het nog zo lastig, al moet je er een paar keer flink diep voor ademhalen. Al heb je er een flinke voodoo pop voor nodig om de frustratie van je af te prikken. Doe maar. Als je het daarna maar kwijt bent. Want te lang in een ander zijn negativiteit blijven hangen maakt allesbehalve vrolijk.
Eigenlijk doe je niets anders dan een ander zijn ballast op je eigen rug nemen en daarmee rond sjouwen. En als er iets is waar we geen zin in hebben dan is dat het meenemen van een ander zijn sores dacht ik zo 😉
Wat betreft complimenten – daar waar alles mee begon – ze zijn gewoon fijn. En geniet van elk compliment die je krijgt zelfs wanneer ze in eerste instantie niet echt binnenkomen of wanneer je denkt dat ze niet gemeend zijn. Of zelfs wanneer ze met een cynische ondertoon gezegd of geschreven worden. Want zelfs nep kan omdraaien naar echt. Dat werkt namelijk ook zo met lachen. Wanneer je net doet alsof je lacht, voel je je vanzelf vrolijk. En wellicht werkt dit ook zo met ongemeende complimenten. Bovendien vloeien ongemeende ‘complimenten’ vaak voort uit afgunst en jalouzie. Dus die kun je dan ook weer in je broekzak steken.
Dus strooi zelf ook eens wat vaker met een complimentje en bezorg de ander én jezelf een fijn gevoel. Al was het alleen maar omdat je er een leuker mens van wordt wanneer je jezelf openstelt voor een beetje vriendelijkheid. En mocht je niet in staat zijn om leuk te doen tegen anderen; plak dan maar gewoon een stukje plakband over je smoelwerkje. Gewoon. Om een nare herinnering te tackelen 😉. Fijne dag!
daaltjeswereld.com 